THANKSGIVING, BLACK FRIDAY, YEME İÇME

Günler koşa koşa geçmeye başladı. Ne güzel ne güzel.. Hatta hesaplarımıza göre Türkiye'ye dönmemize 173 gün kaldı. Okulun ilk dönemi haftaya bitecek. Ben ilk günlerdeki sıkıntılarımı çoktan atlattım. İyi gidiyor yani herşey.. Çoğunlukta evde olduğum halde meşgul olacak birşeyler buluyorum, hatta birkaç gündür dışarıdaydık sürekli ve ben evde olmayı özledim.
Dün Şükran Günü (Thanksgiving), bugünde Kara Cuma (Black Friday) idi burada. Şükran Günü ABD'lilerin ulusal bayramı. Her yıl Kasım aynının 4. perşembe gününü hindi yiyerek aileleriyle birlikte geçiriyorlar. Kara Cuma ise, Şükran Günü'nün ertesi günü. Onunda şöyle bir geçmişi varmış. Mağazaların çoğunluğu fazla alışveriş olmadığından yaz aylarında zarar ediyormuş ve muhasebe hesaplarında zararlar kırmızı ile gösteriliyormuş. Yılbaşı yaklaşırken bir kampanya yapma fikri ortaya çıkmış ve herkes Şükran Günü tatilindeyken yapılmasına karar verilmiş. O gün çok satış yapılmış ve iyi kar elde edilmiş. Elde edilen karlar muhasebe defterine siyah ile yazılıyormuş. Şükran Günü de her Kasım ayının ilk perşembe gününe denk geldiği için bu günden bir sonraki satışların olduğu güne de "Kara Cuma" denmeye başlanmış. İnsanlar Black Friday'da mağazaların önünde oluşturdukları sıralarda sabahlıyor. Büyük izdihamlar oluyormuş. Hatta bugün New York'ta bir Walmart çalışanı izdihamda kırılan kapının üzerine düşmesi sonucu ölmüş. İndirimler genelde büyük elektronik ürünlerde ve sınırlı sayıda. Giyim mağalarında da belli ürünlerde ya da bazı markalarda tüm ürünlerde iyi indirimler var. Biz dün biraz turladık alışveriş merkezlerini. Eşim birşeyler aldı çok uygun fiyata ama ben bulamadım içime sinen birşey. Şaşılacak bir durum :p Amerikalılar aslında yılın 365 günü tüketim halindeler. Black Friday biraz gelenek haline gelmiş sanırım.

Sonra dışarıda yemek yeme olayına alışmaya başladım. Damak tadıma uyan lezzetler buldum. İlk günler tam bir fiyaskoydu. Evde yemek yokken ya da dışarıda yememiz gerektiğinde hiç hoşnut olmuyordum. Ya fast food yemek zorunda kalıyorduk ya da önümüze gelen yemeği eşeleyip duruyorduk. Ben ve eşim yemek konusunda aşırı tutucuyuz. Kolay kolay beğenmiyoruz ya da değişik şeyler denemek istemiyoruz. Burada şimdilik tercih ettiğim 3 tane restoran var. ABD'ye yolu düşenlere tavsiye ediyorum her birini, bir çok yerde var şubeleri. Zincir restoran üçüde.

Biri "The Cheesecake Factory" önce cheesecake yemiştik ve harikaydı. Ardından yemekleri ile tanıştık ve çok beğendim.

"Red Lobster" deniz ürünleri restoranı. Evde çok koku olacağı için balık yapmadık hiç. Malum mutfak-oda iç içe, ayrıca havalandırma da çok iyi değil. Öyle olunca canımın balık istediği bir gün orasıyla tanıştım. Alabalık yemiştik ama ben en çok sarımsaklı ekmeğini beğenmiştim.

Son olarak "Olive Garden" da yemek yedik. Burası İtalyan restoranı ve yemekleri çok leziz. Kalamarı ve mantarın içine doldurulmuş deniz tarağı favorim oldu. Deniz tarağını ilk kez yedim, tadı yoğun olmayan şeyleri seviyorum. Bir de küçük pizza parçaları güzeldi, hamuru incecik ve gevrekti. Zaten İtalyan restoranında güzel pizza yemeden olmaz.

Ayrıca küçük bir bilgi: Amerika insanının devasa boyutlarda olduğunu düşünürsek porsiyonlar oldukça büyük geliyor tüm restoranlarda. Siparişler bunu düşünerek verilmeli. Bir de çok gıcık olduğum bir durum var. Burada bahşiş vermek zorunlu hale gelmiş. Verilmediğinde hoş olmayan durumlarla karşılaşmak olası. Restoranlarda menü kartlarında uluslararası müşterilerimiz için diye bir bölüm var ve orada dahi kibarca yazmışlar. 8 kişi ve üzeri bir grupla gitmişseniz hesabın %18 kadarı otomatik tahsil ediliyor. Turizm mezunu ve sektörde çalışmış birisi olarak bahşişin önemli olduğunu düşünüyorum. Personelin verimliliğini kesinlikle artırıyor; ama zorunlu olması pek hoş değil. Çünkü zaten maaşını alıyor personel.

Neyse bakalım şimdilik bu kadar, çook uzun bir yazı oldu. Hala daha okuyorsanız, sabrınız için teşekkür ediyorum :)